သက္ေပ်ာက္မွတ္တိုင္
** သက္ေပ်ာက္မွတ္တိုင္ ***
==========================
ေမွာင္ရီ ဝိုးတဝါး အလင္းေပ်ာက္ကြယ္ေနတဲ့အခ်ိန္----------
ေလေလးတခြ်န္ခြ်န္ႏွင့္ ဆိုင္ကယ္ကို ေျဖးညင္းစြာ ေအးေအးလူလူေမာင္းရင္း ထြန္းစိန္ရြာ ဘက္မွ ျပန္လာေသာ ကိုဘဦး တစ္ေယာက္ ေက်ာင္းကုန္း ရြာနား အေရာက္ ဆီျပတ္သြား၍ ဆီေရာင္းတဲ့ တဲေလးဆီ ကို ဆိုင္ကယ္ကို တြန္းရင္း တဲရွင္ကို ႏွိဳးကာ ဆီျပန္ျဖည့္ ဖို႕ စိုင္းျပင္းေနပါတယ္ တဲရွင္ရဲ႕ အအိပ္ဆတ္ပံုက မိနစ္ လက္တံရွည္ အကြက္ၾကီး သံုးကြက္ အၾကာမွ် ေအာ္ေခၚျပီး ခ်ိန္တြင္ ေတာ့ အလူးအလဲ ထလာျပီး
"ဘယ္သူလည္းဟ မိုးခ်ဳပ္မွာ တဲေရွ႕ လာေအာ္ေနတာ"
"မ်ိဳးလြင္ေရ ငါပါဟ ဘဦးပါ "
"ဟာကြာ မင္းကလည္း ဒီေလာက္မိုးခ်ဳပ္ေနျပီ ဘာဒုကၡေပး မလို႕လည္း"
"အားနာပါတယ္ကြာ ငါ့ဆိုင္ကယ္ ဆီျပတ္သြားလို႔ပါဟ ကူညီပါကြာေနာ္"
"ျပီးေ႐ာျပီးေရာ ဘယ္ႏွစ္ဗူး ထည့္မွာလည္း"
"၂ဗူးေလာက္ေပးကြာ ေတာ္ၾကာ ဆီထပ္ျပတ္ေနမွာဆိုးလို႔"
"ေအးေအး" သို႔ႏွင့္ ကိုဘဦးတစ္ေယာက္ဆီဖိုးရွင္းျပီး သကာလ အိမ္အျပန္ခရီး အျပီးႏွင္ဖို႔ ဆိုက္ကယ္ ေလးကို ႏွိဳးရင္း ဆက္လက္ထြက္ခြာ လာခဲ့ပါေတာ့တယ္ တျဖည္းျဖည္းခရီးဆက္ရင္း ထြန္စက္ ေမာင္းခ ထယ္ထိုးခေတြ သြားေတာင္းခဲ့တဲ့ ေငြ အေရအတြက္ကို ျပန္စဥ္းစားလာခဲ့ပါတယ္ အဲလိုနဲ႕ပဲ တေနရာအေရာက္မွာ ေတာ့ သူ႔ဆိုင္ကယ္ ေရွ႕ကေန ျဖတ္ခနဲ အရိပ္တခု ေျပးသြားတာျမင္လိုက္ျပီး ဆိုင္ကယ္ ကို ကြ်ီ ခနဲ ေနေအာင္ ဘရိတ္ကို ဖမ္းလိုက္ေတာ့ ဆိုင္ကယ္က ေရွ႕ကို တိုက္ပါသြားျပီး ေရွ႕က လမ္းနယ္ သတ္မွတ္ထားေသာ အုတ္တိုင္ကို ဝင္တိုက္ျပီး လဲက်သြားပါေတာ့တယ္
"အားးးးကြ်တ္ ကြ်တ္ ကြ်တ္ နာလိုက္တာ ခင္ဗ်ား ဘယ္လို လုပ္လိုက္တာလည္း ဗ် ေရွ႕မၾကည့္ ေနာက္မၾကည့္ လမ္း ျဖတ္ကူးရလား တိုက္မိရင္ ေသသြားလိမ့္မယ္ သိလား"
"ဟီးးးးဟီးးးးးးဟီးးးး အေစာကတည္းက ေသျပီးသားပဲဟာ"
နာက်င္မွဳ႕ကို အာရံုစိုက္ကာ ေမာ့မၾကည့္ပဲ ေျပာလိုက္ေသာ ကိုဘဦး တစ္ေယာက္ ဟိုဘက္က ျပန္ေျပာေသာ အသံကို ၾကားရလို႔ ေမာ့အၾကည့္
"ေအာင္မေလးဗ်ာ သရဲ သရဲ " လို႕ေအာ္ျပီး နာက်င္မွဳ႕ကို ဂရုမစိုက္နိုင္ေတာ့ပဲ ဆိုင္ကယ္ကို ေကာက္ထူျပီးအံၾကိတ္ တြန္းကာ ေျပးပါေတာ့တယ္ အေတာ္လွမ္းေတာ့မွ သတိရျပီး စက္တက္ႏွိဳးကာ တရွိန္ထိုး ေမာင္းေျပးပါေတာ့တယ္-------
******************
"ဆရာေရ မုဒိတာမွာ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေသတၲာ နဲ႕ ဟင္းရြက္ထုပ္ေတြ တင္ရဦးမယ္ "
"မရင္ေရႊ ဟာေတြလား တြတ္ပီ"
"ဟုတ္တယ္ဆရာ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ ႏွစ္ထုပ္ေလ်ာ့မယ္ ဆရာ"
"ေအးေအး ျပီးေရာ " ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္ ပစၥည္းစာရင္း အေမး အေျဖ လုပ္ရင္း ေမာင္းလာၾကတာ ရြာနား သို႔ေရာက္ လာပါေတာ့တယ္ သူတို႔ဆရာတပည့္က ဒိုင္နာ အျပာေလးနဲ႕ ကုန္စိမ္းေတြတင္ျပီး သီရိမဂၤလာေစ်း ကို အပို႔အၾကိဳ လုပ္ေပးတဲ့ ဖယ္ရီ ပံုစံ ကားကိုေမာင္းရင္း အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းျပဳေနရသူေတြပါ ဒီေန႕လည္း မနက္ ၂ နာရီထိုး ကတည္းက ထြက္လာျပီး ၾကိဳလာခဲ့တာ မုဒိတာရြာနားကို ေရာက္လာျပီး ကုန္စိမ္းေတြ ေကာက္ကာ ဆက္လက္ေမာင္းႏွင္လာတာ တေနရာ ေရာက္ေတာ့
"ကြ်ီ အီ အီ ဒုန္းးးးးးး " "အမေလး ကိုတိုးေမာင္ ဘာ ဘာ ျဖစ္တာလည္း နာလိုက္တာ ေခါင္းေပါက္သြားျပီထင္တယ္"
ကိုတိုးေမာင္ လည္း ကားေပၚမွ ဆင္းကာ ေနာက္ထဲသို႔ သြားၾကည့္ ေတာ့ သိပ္ပံုပ်က္မသြား တာကို ေတြ႕လိုက္ ရေတာ့မွ ရင္ထဲအလံုးက်သြားပါေတာ့တယ္ ဒါေပမယ့္ မရင္ေရႊကေတာ့ အမိုးကိုင္းနဲ႕ ထိျပီး ေခါင္းနဲနဲ ေပါက္သြားလို႕ အနည္းငယ္ ျပဳစုလိုက္ေတာ့မွ သက္သာ သြားပါေတာ့တယ္ မရင္ေရႊက-------
"ကိုတိုးေမာင္ ရွင္ ဘယ္လိုျဖစ္တာတုန္း အရင္က မျဖစ္ဖူးပါဘူး "
"ျပီးမွေျပာမယ္ ဗ်ာ" ဆိုကာ ကားကို ေနာက္ျပန္ဆုတ္ျပီး ေမာင္းထြက္လာတာ အေတာ္ေလးေရာက္ေတာ့မွ ကားကို ရပ္ျပီး ေရွ႕ပိုင္း ကိုစစ္ၾကည့္လို႔ အေျခအေနေကာင္းတယ္ဆို မွ မရင္ေရႊကို "ဒီလိုဗ် က်ဳပ္ေမာင္းလာရင္း အဲဒီ နားေရာက္ေတာ့ မိန္းမ တစ္ေယာက္ ကေလး ေလးကို ပိုက္ ျီပီး ေရွ႕က ျဖတ္ေျပး တာ က်ဳပ္ ရိပ္ခနဲျမင္လိုက္ေတာ့ ဘရိတ္ အုပ္ခ်လိုက္တာ အခုလိုျဖစ္သြားတာေပါ့ဗ်ာ အရင္ က မျဖစ္ဖူးဘူးဗ် ဒီေန႕က်မွ---- ေဟ့ေကာင္တြတ္ပီ "
"ဗ်ာ ဆရာ" "မင္းဒီေန႕ ကား မွာ ဘာလုပ္ထားေသးလည္း" "ဟို ဟို ညက ကြ်န္ေတာ္ေသာက္ျပီး ကားေပၚမွာ ပဲ အိပ္လိုက္တာ အေပါ့သြားမိတယ္ ထင္တယ္ဆရာ "
"ေတာက္ ဟာကြာ မင္းကေတာ့ ငါလုပ္လိုက္ရင္ နာေတာ့မယ္ အဲဒါေၾကာင့္ ကားစထြက္ကတည္းက စိတ္ေလးေနလို႕ ေျဖးေျဖးပဲ ေမာင္းလာတာ ေတာ္ေသးတာေပါ့ကြာ မင္းေနာက္ဆို ဆင္ျခင္ကြာ"
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ"
****************
အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြ မျဖစ္ခင္ ၆လ ေလာက္က------------
"ျမိဳ႕ျပင္မွာ ကားေမွာက္ျပန္ျပီတဲ့ဟ သားအမိႏွစ္ေယာက္ ဆံုးသြားတယ္တဲ့ "
"ဘယ္နားလည္း ဖက္ကလိရိုးမွာပဲလား"
"အဲဒီမွာပဲေပါ့ကြာ ဘယ္ေနရာရွိဦးမလည္း "
"အဲဒီေနရာက အေတာ္ဆိုးတဲ့ ေနရာပဲေလ သတိထား သြား ေနရတာေပါ့"
"ေအးဟယ္အဲဒီ သားအမိကေတာ့ သနားစရာေလးပါဟယ္
က်န္တဲ့သူေတြကေရာ ဘာျဖစ္သြားေသးလည္း "
"ပြန္းပဲ့ရံုေလာက္ပဲတဲ့ ကားေမွာက္ေတာ့ ကေလးကိုထိမွာ ဆိုးလို႕ ကာကြယ္ ရင္း ကားကသူတို႕အေပၚပိ သြားေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုးပြဲခ်င္းျပီးေသတာတဲ့ "
"ဟယ္ စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ "
ရြာကေန ျမိဳ႕ေပၚေဆးရံုမွာ ကေလးလာမီးဖြားရင္း ေဆးရံုက ဆင္းလို႔ ရြာျပန္တဲ့အခ်ိန္ ျမိဳ႕ျပင္မွာ ကားစလစ္ျဖစ္ျပီး ေမွာက္သြားကာ ေသဆံုးသြားရွာတဲ့ သားအမိရဲ႕ အျဖစ္ဆိုး ကိုၾကားရတဲ့သူတိုင္း စုတ္တသပ္သပ္ျဖစ္ကာ သနားေနၾက ပါေတာ့တယ္ သူတို႔ ျဖစ္တဲ့ ေနရာကလည္း အဲဒီျမိဳ႕ ရဲ႕ နာမည္ၾကီး ဖက္ကလိရိုး ဆိုတဲ့ေနရာ အဲဒီေနရာ ရဲ႕ မလွမ္းမကမ္းမွာ သားသတ္ရံု တစ္ရံုကလည္းရွိေနပါတယ္ လူတိုင္းသတိထားျဖတ္ေနရ တဲ့ ေနရာ အဲဒီ သားအမိကလည္္း အစိမ္းေသျဖစ္ကာ ကံနိမ္ေနတဲ့သူလို႔ ဆိုရမလား အဲဒီလို လူေတြဆို ျမင္ေတြ႕ ရတတ္ျပီး တခုခုျဖစ္ေနက်ေနရာ တခုျဖစ္ေနပါတယ္
*****************
"ေယာက္ဖေရ ေမာင္းရတာ ဘဟ္လိုေနလည္း"
"ဂြတ္တယ္ကြာ ၾကိဳက္တယ္ အင္ဂ်င္ေၾကာက တင္းေနတာပဲ" "အိုေက မင္းၾကိဳက္ရင္ျပီးတာပဲ"
"အဲဒါေၾကာင့္ မင္းကို အားကိုး ျပီး လာတာေပါ႔ကြ "
"ေအးပါကြာ အဲဒါဆိုလည္း ဒိုးၾကမယ္ေလ"
"ေနပါဦးကြာ ဝယ္လို႔လည္းျပီးျပီ ဆိုေတာ့ တစ္ခြက္ ႏွစ္ခြက္ ေလာက္ ကစ္ၾကမယ္ေလ "
"ေအးးျပီးေရာ ကြာ နည္းနည္းပဲ ေနာ္ ျပန္ရမွာ အေဝးၾကီး ဒါမွမဟုတ္ ငါတို႔ ျမိဳ႕ ျပန္ေရာက္မွ ေသာက္ပါလားကြာ"
"ဟာာမင္းကလည္းဘာေၾကာက္ေနတာလည္း ေသာက္ေနၾကကို အရင္ကဘာျဖစ္ဘူးလို႔လည္း"
"ငါ့စိတ္ထဲ တမ်ိဳးျဖစ္----"
"ေဟ့ေကာင္ ငဖုန္း မင္းကြာ ေတာ္ေတာ္လွ်ာရွည္တယ္ ငါလာတုန္းက ktv တခုေတြ႕ထားတယ္ အခုအဲဒီမွာ သြားေသာက္မယ္လာ"
"လြင္ေမာင္ မင္းကြာ-----"
"မင္းမလိုက္ဘူးလား လိုက္မွာလား "
"ေအးေအးပါကြာ လိုက္ပါ့မယ္ "
"ဒါမွေပါ့ကြ လာဒိုးမယ္"
သန္လ်င္မွ ပဲခူးသို႔ ဆိုင္ကယ္ သြားဝယ္ခ်င္တယ္ လို႕ သူငယ္ခ်င္း ရဲ႕ ပူဆာမွဳ႕ေၾကာင့္ ဆိုင္ကယ္အေၾကာင္း အေတာ္အသင့္ နားလည္ေသာ ငဖုန္း တစ္ေယာက္ အရမ္း ခင္ေသာ သူငယ္ခ်င္း လည္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လိုက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္ သည္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းငေပြးအေၾကာင္းသိေသာေၾကာင့္ တားေနျခင္းျဖစ္ေလသည္
**************
ညည့္ အေတာ္နက္ ေနျပီး အေမွာင္ထုက ေလာကတခြင္ကို အကာအကြယ္ ျပဳထားတဲ့ အခ်ိန္ မီးေရာင္ တခုက အရွိန္ အဟုန္တခု နဲ႕ တိုးထြက္လာေနပါတယ္ အဲဒီမီးေရာင္ က တည့္တည့္ လာေနျခင္းမဟုတ္ပဲ ဟိုသည္ယမ္းခါျပီး လာေနျခင္းျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္
"ေဟ့ေကာင္ လြင္ေမာင္ ေျဖးေျဖးေမာင္းပါဟ မင္းမေမာင္း နိုင္ရင္ ငါေမာင္းမယ္"
"ေဟ့ေကာင္ ငဖုန္း မင္းက ငါ့ကို အခ်ဥ္ထင္တာလား ''
"ညဥ့္နက္ေနလို႕ေျပာတာကြ အရမ္းေမွာင္ေနျပီ အဲဒါေၾကာင့္ ဟိုေရာက္မွ ေသာက္ပါဆိုတာကို "
"အခုလည္းဘာျဖစ္လို႔လည္းကြာ မင္းေတာ္ေတာ္ ဂ်ီပူတဲ့ ေကာင္ကြာ " သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ အျပစ္တင္လာၾကရင္းနဲ႕
တေနရာ အေရာက္မွာေတာ့ တိတိက်က် ေျပာရရင္ ဖက္ကလိရိုး အေရာက္မွာေတာ့ "လြင္ေမာင္ ေရွ႕မွာ ေရွ႕မွာ ဟာာာ"
"ကြ်ီ ဝုန္းးးးးးးးးးးး အားးးးးးးး"
ဆိုင္ကယ္က မိုင္တိုင္ ေက်ာက္တိုင္ကို ဝင္ေဆာင့္ျပီး ဂြ်မ္း ႏွစ္ပတ္မွ် လိမ့္ကာ လမ္းေဘး ေခ်ာက္ ထဲသို႕ျပဳတ္က်သြား ပါေတာ့တယ္ ထိုသို႔ ျဖစ္ျပီး အေတာ္ေလးၾကာေတာ့မွ လြင္ေမာင္လည္း သတိျပန္ရလာ ပါေတာ့တယ္
"အားးးးး ကြ်တ္ ကြ်တ္ ကြ်တ္ နာလိုက္တာ" ျငီးျငဴရင္း ေခါင္း ကိုစမ္းၾကည့္ေတာ့ ေသြး ျပစ္ျပစ္ ေတြကို လက္နဲ႕ ပြတ္မိ ပါေတာ့တယ္ ဂ်ိဳေစာင္းေနရာကို သြားထိမိေတာ့ စပ္ဖ်င္းဖ်င္း ခံစားမွဳ႕ ရရွိလိုက္ ပါေတာ့တယ္ ျပီးေတာ့မွ သတိရျပီး ၾကည့္ေတာ့ ငဖုန္း ငဖုန္း မင္းဘယ္မွာ လည္း ေဟ့ေကာင္ ငဖုန္း
ေဘးဘီဝဲယာ လိုက္ၾကည့္ ျပီး ထမည္ျပင္ေတာ့ ေျခေထာက္ ဆီမွ ဆိုးဆိုးရြားရြား နာက်င္လာမွ ေျခေထာက္ က်ိဳးသြား မွန္းသိလိုက္ပါေတာ့တယ္ ေခါင္းနဲနဲေထာင္ၾကည့္ေတာ့ ေတြ႕ပါျပီ ငဖုန္းတစ္ေယာက္ ဆိုင္ကယ္ ေအာက္မွာ ခါးတစ္ပိုင္းပိေနျပီး ဇက္က်ိဳးကာ ျငိမ္ေနတာကိုေတြ႕ေတာ့ ကိုယ္ကို ဒရြတ္တိုက္ ဆြဲျပီးသြားရင္း ငဖုန္း ငဖုန္း ဆိုျပီး လွဳပ္ႏွိဳးေပမယ့္ လံုးဝ အသံမထြက္ေတာ့ပဲ အသက္မရွိေၾကာင္း သိရေတာ့ လြင္ေမာင္တစ္ေယာက္ သူငယ္ခ်င္းအတြက္ ယူၾကံဳးမရျဖစ္ကာ ေအာ္ဟစ္ငိုေၾကြး ရင္း သတိလစ္ေမ့ေျမာသြားပါေတာ့တယ္-----------။
အလုပ္မအားတဲ့ၾကားက ဝါသနာေၾကာင့္ အခ်ိန္လုျပီး ေရးရတာမို႔ ဖတ္လို႔မေကာင္းပါက ေတာင္းပန္လ်က္ပါ စာဖတ္သူမ်ား ခင္ဗ်ာ
ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္
ကိုၾကီးေက်ာ္
(သံုးခြသား)
==========================
ေမွာင္ရီ ဝိုးတဝါး အလင္းေပ်ာက္ကြယ္ေနတဲ့အခ်ိန္----------
ေလေလးတခြ်န္ခြ်န္ႏွင့္ ဆိုင္ကယ္ကို ေျဖးညင္းစြာ ေအးေအးလူလူေမာင္းရင္း ထြန္းစိန္ရြာ ဘက္မွ ျပန္လာေသာ ကိုဘဦး တစ္ေယာက္ ေက်ာင္းကုန္း ရြာနား အေရာက္ ဆီျပတ္သြား၍ ဆီေရာင္းတဲ့ တဲေလးဆီ ကို ဆိုင္ကယ္ကို တြန္းရင္း တဲရွင္ကို ႏွိဳးကာ ဆီျပန္ျဖည့္ ဖို႕ စိုင္းျပင္းေနပါတယ္ တဲရွင္ရဲ႕ အအိပ္ဆတ္ပံုက မိနစ္ လက္တံရွည္ အကြက္ၾကီး သံုးကြက္ အၾကာမွ် ေအာ္ေခၚျပီး ခ်ိန္တြင္ ေတာ့ အလူးအလဲ ထလာျပီး
"ဘယ္သူလည္းဟ မိုးခ်ဳပ္မွာ တဲေရွ႕ လာေအာ္ေနတာ"
"မ်ိဳးလြင္ေရ ငါပါဟ ဘဦးပါ "
"ဟာကြာ မင္းကလည္း ဒီေလာက္မိုးခ်ဳပ္ေနျပီ ဘာဒုကၡေပး မလို႕လည္း"
"အားနာပါတယ္ကြာ ငါ့ဆိုင္ကယ္ ဆီျပတ္သြားလို႔ပါဟ ကူညီပါကြာေနာ္"
"ျပီးေ႐ာျပီးေရာ ဘယ္ႏွစ္ဗူး ထည့္မွာလည္း"
"၂ဗူးေလာက္ေပးကြာ ေတာ္ၾကာ ဆီထပ္ျပတ္ေနမွာဆိုးလို႔"
"ေအးေအး" သို႔ႏွင့္ ကိုဘဦးတစ္ေယာက္ဆီဖိုးရွင္းျပီး သကာလ အိမ္အျပန္ခရီး အျပီးႏွင္ဖို႔ ဆိုက္ကယ္ ေလးကို ႏွိဳးရင္း ဆက္လက္ထြက္ခြာ လာခဲ့ပါေတာ့တယ္ တျဖည္းျဖည္းခရီးဆက္ရင္း ထြန္စက္ ေမာင္းခ ထယ္ထိုးခေတြ သြားေတာင္းခဲ့တဲ့ ေငြ အေရအတြက္ကို ျပန္စဥ္းစားလာခဲ့ပါတယ္ အဲလိုနဲ႕ပဲ တေနရာအေရာက္မွာ ေတာ့ သူ႔ဆိုင္ကယ္ ေရွ႕ကေန ျဖတ္ခနဲ အရိပ္တခု ေျပးသြားတာျမင္လိုက္ျပီး ဆိုင္ကယ္ ကို ကြ်ီ ခနဲ ေနေအာင္ ဘရိတ္ကို ဖမ္းလိုက္ေတာ့ ဆိုင္ကယ္က ေရွ႕ကို တိုက္ပါသြားျပီး ေရွ႕က လမ္းနယ္ သတ္မွတ္ထားေသာ အုတ္တိုင္ကို ဝင္တိုက္ျပီး လဲက်သြားပါေတာ့တယ္
"အားးးးကြ်တ္ ကြ်တ္ ကြ်တ္ နာလိုက္တာ ခင္ဗ်ား ဘယ္လို လုပ္လိုက္တာလည္း ဗ် ေရွ႕မၾကည့္ ေနာက္မၾကည့္ လမ္း ျဖတ္ကူးရလား တိုက္မိရင္ ေသသြားလိမ့္မယ္ သိလား"
"ဟီးးးးဟီးးးးးးဟီးးးး အေစာကတည္းက ေသျပီးသားပဲဟာ"
နာက်င္မွဳ႕ကို အာရံုစိုက္ကာ ေမာ့မၾကည့္ပဲ ေျပာလိုက္ေသာ ကိုဘဦး တစ္ေယာက္ ဟိုဘက္က ျပန္ေျပာေသာ အသံကို ၾကားရလို႔ ေမာ့အၾကည့္
"ေအာင္မေလးဗ်ာ သရဲ သရဲ " လို႕ေအာ္ျပီး နာက်င္မွဳ႕ကို ဂရုမစိုက္နိုင္ေတာ့ပဲ ဆိုင္ကယ္ကို ေကာက္ထူျပီးအံၾကိတ္ တြန္းကာ ေျပးပါေတာ့တယ္ အေတာ္လွမ္းေတာ့မွ သတိရျပီး စက္တက္ႏွိဳးကာ တရွိန္ထိုး ေမာင္းေျပးပါေတာ့တယ္-------
******************
"ဆရာေရ မုဒိတာမွာ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေသတၲာ နဲ႕ ဟင္းရြက္ထုပ္ေတြ တင္ရဦးမယ္ "
"မရင္ေရႊ ဟာေတြလား တြတ္ပီ"
"ဟုတ္တယ္ဆရာ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ ႏွစ္ထုပ္ေလ်ာ့မယ္ ဆရာ"
"ေအးေအး ျပီးေရာ " ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္ ပစၥည္းစာရင္း အေမး အေျဖ လုပ္ရင္း ေမာင္းလာၾကတာ ရြာနား သို႔ေရာက္ လာပါေတာ့တယ္ သူတို႔ဆရာတပည့္က ဒိုင္နာ အျပာေလးနဲ႕ ကုန္စိမ္းေတြတင္ျပီး သီရိမဂၤလာေစ်း ကို အပို႔အၾကိဳ လုပ္ေပးတဲ့ ဖယ္ရီ ပံုစံ ကားကိုေမာင္းရင္း အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းျပဳေနရသူေတြပါ ဒီေန႕လည္း မနက္ ၂ နာရီထိုး ကတည္းက ထြက္လာျပီး ၾကိဳလာခဲ့တာ မုဒိတာရြာနားကို ေရာက္လာျပီး ကုန္စိမ္းေတြ ေကာက္ကာ ဆက္လက္ေမာင္းႏွင္လာတာ တေနရာ ေရာက္ေတာ့
"ကြ်ီ အီ အီ ဒုန္းးးးးးး " "အမေလး ကိုတိုးေမာင္ ဘာ ဘာ ျဖစ္တာလည္း နာလိုက္တာ ေခါင္းေပါက္သြားျပီထင္တယ္"
ကိုတိုးေမာင္ လည္း ကားေပၚမွ ဆင္းကာ ေနာက္ထဲသို႔ သြားၾကည့္ ေတာ့ သိပ္ပံုပ်က္မသြား တာကို ေတြ႕လိုက္ ရေတာ့မွ ရင္ထဲအလံုးက်သြားပါေတာ့တယ္ ဒါေပမယ့္ မရင္ေရႊကေတာ့ အမိုးကိုင္းနဲ႕ ထိျပီး ေခါင္းနဲနဲ ေပါက္သြားလို႕ အနည္းငယ္ ျပဳစုလိုက္ေတာ့မွ သက္သာ သြားပါေတာ့တယ္ မရင္ေရႊက-------
"ကိုတိုးေမာင္ ရွင္ ဘယ္လိုျဖစ္တာတုန္း အရင္က မျဖစ္ဖူးပါဘူး "
"ျပီးမွေျပာမယ္ ဗ်ာ" ဆိုကာ ကားကို ေနာက္ျပန္ဆုတ္ျပီး ေမာင္းထြက္လာတာ အေတာ္ေလးေရာက္ေတာ့မွ ကားကို ရပ္ျပီး ေရွ႕ပိုင္း ကိုစစ္ၾကည့္လို႔ အေျခအေနေကာင္းတယ္ဆို မွ မရင္ေရႊကို "ဒီလိုဗ် က်ဳပ္ေမာင္းလာရင္း အဲဒီ နားေရာက္ေတာ့ မိန္းမ တစ္ေယာက္ ကေလး ေလးကို ပိုက္ ျီပီး ေရွ႕က ျဖတ္ေျပး တာ က်ဳပ္ ရိပ္ခနဲျမင္လိုက္ေတာ့ ဘရိတ္ အုပ္ခ်လိုက္တာ အခုလိုျဖစ္သြားတာေပါ့ဗ်ာ အရင္ က မျဖစ္ဖူးဘူးဗ် ဒီေန႕က်မွ---- ေဟ့ေကာင္တြတ္ပီ "
"ဗ်ာ ဆရာ" "မင္းဒီေန႕ ကား မွာ ဘာလုပ္ထားေသးလည္း" "ဟို ဟို ညက ကြ်န္ေတာ္ေသာက္ျပီး ကားေပၚမွာ ပဲ အိပ္လိုက္တာ အေပါ့သြားမိတယ္ ထင္တယ္ဆရာ "
"ေတာက္ ဟာကြာ မင္းကေတာ့ ငါလုပ္လိုက္ရင္ နာေတာ့မယ္ အဲဒါေၾကာင့္ ကားစထြက္ကတည္းက စိတ္ေလးေနလို႕ ေျဖးေျဖးပဲ ေမာင္းလာတာ ေတာ္ေသးတာေပါ့ကြာ မင္းေနာက္ဆို ဆင္ျခင္ကြာ"
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ"
****************
အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြ မျဖစ္ခင္ ၆လ ေလာက္က------------
"ျမိဳ႕ျပင္မွာ ကားေမွာက္ျပန္ျပီတဲ့ဟ သားအမိႏွစ္ေယာက္ ဆံုးသြားတယ္တဲ့ "
"ဘယ္နားလည္း ဖက္ကလိရိုးမွာပဲလား"
"အဲဒီမွာပဲေပါ့ကြာ ဘယ္ေနရာရွိဦးမလည္း "
"အဲဒီေနရာက အေတာ္ဆိုးတဲ့ ေနရာပဲေလ သတိထား သြား ေနရတာေပါ့"
"ေအးဟယ္အဲဒီ သားအမိကေတာ့ သနားစရာေလးပါဟယ္
က်န္တဲ့သူေတြကေရာ ဘာျဖစ္သြားေသးလည္း "
"ပြန္းပဲ့ရံုေလာက္ပဲတဲ့ ကားေမွာက္ေတာ့ ကေလးကိုထိမွာ ဆိုးလို႕ ကာကြယ္ ရင္း ကားကသူတို႕အေပၚပိ သြားေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုးပြဲခ်င္းျပီးေသတာတဲ့ "
"ဟယ္ စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ "
ရြာကေန ျမိဳ႕ေပၚေဆးရံုမွာ ကေလးလာမီးဖြားရင္း ေဆးရံုက ဆင္းလို႔ ရြာျပန္တဲ့အခ်ိန္ ျမိဳ႕ျပင္မွာ ကားစလစ္ျဖစ္ျပီး ေမွာက္သြားကာ ေသဆံုးသြားရွာတဲ့ သားအမိရဲ႕ အျဖစ္ဆိုး ကိုၾကားရတဲ့သူတိုင္း စုတ္တသပ္သပ္ျဖစ္ကာ သနားေနၾက ပါေတာ့တယ္ သူတို႔ ျဖစ္တဲ့ ေနရာကလည္း အဲဒီျမိဳ႕ ရဲ႕ နာမည္ၾကီး ဖက္ကလိရိုး ဆိုတဲ့ေနရာ အဲဒီေနရာ ရဲ႕ မလွမ္းမကမ္းမွာ သားသတ္ရံု တစ္ရံုကလည္းရွိေနပါတယ္ လူတိုင္းသတိထားျဖတ္ေနရ တဲ့ ေနရာ အဲဒီ သားအမိကလည္္း အစိမ္းေသျဖစ္ကာ ကံနိမ္ေနတဲ့သူလို႔ ဆိုရမလား အဲဒီလို လူေတြဆို ျမင္ေတြ႕ ရတတ္ျပီး တခုခုျဖစ္ေနက်ေနရာ တခုျဖစ္ေနပါတယ္
*****************
"ေယာက္ဖေရ ေမာင္းရတာ ဘဟ္လိုေနလည္း"
"ဂြတ္တယ္ကြာ ၾကိဳက္တယ္ အင္ဂ်င္ေၾကာက တင္းေနတာပဲ" "အိုေက မင္းၾကိဳက္ရင္ျပီးတာပဲ"
"အဲဒါေၾကာင့္ မင္းကို အားကိုး ျပီး လာတာေပါ႔ကြ "
"ေအးပါကြာ အဲဒါဆိုလည္း ဒိုးၾကမယ္ေလ"
"ေနပါဦးကြာ ဝယ္လို႔လည္းျပီးျပီ ဆိုေတာ့ တစ္ခြက္ ႏွစ္ခြက္ ေလာက္ ကစ္ၾကမယ္ေလ "
"ေအးးျပီးေရာ ကြာ နည္းနည္းပဲ ေနာ္ ျပန္ရမွာ အေဝးၾကီး ဒါမွမဟုတ္ ငါတို႔ ျမိဳ႕ ျပန္ေရာက္မွ ေသာက္ပါလားကြာ"
"ဟာာမင္းကလည္းဘာေၾကာက္ေနတာလည္း ေသာက္ေနၾကကို အရင္ကဘာျဖစ္ဘူးလို႔လည္း"
"ငါ့စိတ္ထဲ တမ်ိဳးျဖစ္----"
"ေဟ့ေကာင္ ငဖုန္း မင္းကြာ ေတာ္ေတာ္လွ်ာရွည္တယ္ ငါလာတုန္းက ktv တခုေတြ႕ထားတယ္ အခုအဲဒီမွာ သြားေသာက္မယ္လာ"
"လြင္ေမာင္ မင္းကြာ-----"
"မင္းမလိုက္ဘူးလား လိုက္မွာလား "
"ေအးေအးပါကြာ လိုက္ပါ့မယ္ "
"ဒါမွေပါ့ကြ လာဒိုးမယ္"
သန္လ်င္မွ ပဲခူးသို႔ ဆိုင္ကယ္ သြားဝယ္ခ်င္တယ္ လို႕ သူငယ္ခ်င္း ရဲ႕ ပူဆာမွဳ႕ေၾကာင့္ ဆိုင္ကယ္အေၾကာင္း အေတာ္အသင့္ နားလည္ေသာ ငဖုန္း တစ္ေယာက္ အရမ္း ခင္ေသာ သူငယ္ခ်င္း လည္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လိုက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္ သည္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းငေပြးအေၾကာင္းသိေသာေၾကာင့္ တားေနျခင္းျဖစ္ေလသည္
**************
ညည့္ အေတာ္နက္ ေနျပီး အေမွာင္ထုက ေလာကတခြင္ကို အကာအကြယ္ ျပဳထားတဲ့ အခ်ိန္ မီးေရာင္ တခုက အရွိန္ အဟုန္တခု နဲ႕ တိုးထြက္လာေနပါတယ္ အဲဒီမီးေရာင္ က တည့္တည့္ လာေနျခင္းမဟုတ္ပဲ ဟိုသည္ယမ္းခါျပီး လာေနျခင္းျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္
"ေဟ့ေကာင္ လြင္ေမာင္ ေျဖးေျဖးေမာင္းပါဟ မင္းမေမာင္း နိုင္ရင္ ငါေမာင္းမယ္"
"ေဟ့ေကာင္ ငဖုန္း မင္းက ငါ့ကို အခ်ဥ္ထင္တာလား ''
"ညဥ့္နက္ေနလို႕ေျပာတာကြ အရမ္းေမွာင္ေနျပီ အဲဒါေၾကာင့္ ဟိုေရာက္မွ ေသာက္ပါဆိုတာကို "
"အခုလည္းဘာျဖစ္လို႔လည္းကြာ မင္းေတာ္ေတာ္ ဂ်ီပူတဲ့ ေကာင္ကြာ " သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ အျပစ္တင္လာၾကရင္းနဲ႕
တေနရာ အေရာက္မွာေတာ့ တိတိက်က် ေျပာရရင္ ဖက္ကလိရိုး အေရာက္မွာေတာ့ "လြင္ေမာင္ ေရွ႕မွာ ေရွ႕မွာ ဟာာာ"
"ကြ်ီ ဝုန္းးးးးးးးးးးး အားးးးးးးး"
ဆိုင္ကယ္က မိုင္တိုင္ ေက်ာက္တိုင္ကို ဝင္ေဆာင့္ျပီး ဂြ်မ္း ႏွစ္ပတ္မွ် လိမ့္ကာ လမ္းေဘး ေခ်ာက္ ထဲသို႕ျပဳတ္က်သြား ပါေတာ့တယ္ ထိုသို႔ ျဖစ္ျပီး အေတာ္ေလးၾကာေတာ့မွ လြင္ေမာင္လည္း သတိျပန္ရလာ ပါေတာ့တယ္
"အားးးးး ကြ်တ္ ကြ်တ္ ကြ်တ္ နာလိုက္တာ" ျငီးျငဴရင္း ေခါင္း ကိုစမ္းၾကည့္ေတာ့ ေသြး ျပစ္ျပစ္ ေတြကို လက္နဲ႕ ပြတ္မိ ပါေတာ့တယ္ ဂ်ိဳေစာင္းေနရာကို သြားထိမိေတာ့ စပ္ဖ်င္းဖ်င္း ခံစားမွဳ႕ ရရွိလိုက္ ပါေတာ့တယ္ ျပီးေတာ့မွ သတိရျပီး ၾကည့္ေတာ့ ငဖုန္း ငဖုန္း မင္းဘယ္မွာ လည္း ေဟ့ေကာင္ ငဖုန္း
ေဘးဘီဝဲယာ လိုက္ၾကည့္ ျပီး ထမည္ျပင္ေတာ့ ေျခေထာက္ ဆီမွ ဆိုးဆိုးရြားရြား နာက်င္လာမွ ေျခေထာက္ က်ိဳးသြား မွန္းသိလိုက္ပါေတာ့တယ္ ေခါင္းနဲနဲေထာင္ၾကည့္ေတာ့ ေတြ႕ပါျပီ ငဖုန္းတစ္ေယာက္ ဆိုင္ကယ္ ေအာက္မွာ ခါးတစ္ပိုင္းပိေနျပီး ဇက္က်ိဳးကာ ျငိမ္ေနတာကိုေတြ႕ေတာ့ ကိုယ္ကို ဒရြတ္တိုက္ ဆြဲျပီးသြားရင္း ငဖုန္း ငဖုန္း ဆိုျပီး လွဳပ္ႏွိဳးေပမယ့္ လံုးဝ အသံမထြက္ေတာ့ပဲ အသက္မရွိေၾကာင္း သိရေတာ့ လြင္ေမာင္တစ္ေယာက္ သူငယ္ခ်င္းအတြက္ ယူၾကံဳးမရျဖစ္ကာ ေအာ္ဟစ္ငိုေၾကြး ရင္း သတိလစ္ေမ့ေျမာသြားပါေတာ့တယ္-----------။
အလုပ္မအားတဲ့ၾကားက ဝါသနာေၾကာင့္ အခ်ိန္လုျပီး ေရးရတာမို႔ ဖတ္လို႔မေကာင္းပါက ေတာင္းပန္လ်က္ပါ စာဖတ္သူမ်ား ခင္ဗ်ာ
ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္
ကိုၾကီးေက်ာ္
(သံုးခြသား)
Comments
Post a Comment